Trouwe lezers herinneren zich dit verhaal: Poes?
Je kon merken dat dit avontuur wel indruk gemaakt heeft want ze ging niet meer spontaan mee de schuur in. En als ze dat in haar enthousiasme wel deed, bedacht ze zich al heel snel, draaide zich om en rende naar buiten.
Voor ons een hele gerustelling. Tosca heeft haar lesje geleerd.
Vanochtend stond ze weer zoals als elke ochtend te trappelen (= miauwen) om naar buiten te gaan. Mooi weer, dus ga maar poesje. Wij gaan hardlopen dus tot straks. Toen we een paar uur later terugkwamen, geen poes. Ja, die weet zich wel te vermaken in de tuin. Meestal als je niets vermoedend over het tuinpad loopt, wordt je vanuit de struiken besprongen door een zwart, harig monster! Maar vandaag blijft het stil. Geen gemiauw en geen gespring. Toch niet.. Nee, dat kan niet we zijn niet in de schuur geweest. Maar ze gaat toch nooit ver weg. Tenminste.. niet tot nu toe. De ongerustheid slaat weer toe. Ze lijkt ons toch in staat om met iedereen die haar leuk vind, mee te gaan.Na het badderen en een broodje gaan we toch op onderzoek uit. Lopend om het huis horen we toch weer gemiauw. Waar komt dat dan vandaan???? Uit de schuur bij de buren! Hetzelfde verhaal, waarschijnlijk meegeglipt en opgesloten. Misschien wel urenlang. Heel beduusd komt ze naar buiten als ze bevrijd wordt. Duidelijk van slag. Maar al gauw vind ze haar plekje weer terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten