Hoewel ik geen zoetekauw ben staat er in de kast altijd wel een potje honing. Voor broodbakken en gebak en andere gerechten. Ik eet het nooit puur. Tot ik van Winnifred dit potje kreeg. Dit moest ik echt proberen. Een stuk honingraat wat je gezellig kan af knabbelen en waar je heerlijk de honing kunt uitzuigen. Afkomstig van een Texelse imker waar je nog echt verse honing kunt kopen. Dezelfde imker beweert dat mijn potje van AH honing bevat die wel meer dan een jaar oud kan zijn. In ieder geval nooit vers. Hetzelfde potje staat dan ook nog eens geruime tijd in mijn kast dus ik weet niet hoe lekker verse honing smaakt. Tegen deze aanprijzing kan ik niet op dus ik beloof het te proberen.
Thuisgekomen staat het potje eerst een tijdje op de plank om dan in de kast te verdwijnen. En ja, zo'n klein potje komt al snel achter grotere potjes te staan en wordt vergeten. Tot Winnifred vraagt: "Heb je nu al de honing geproefd?".
Het potje tevoorschijn gehaald en geproefd.
Wauw, dit smaakt echt heerlijk.
Natuurlijk hardstikke zoet en dat eet ik niet graag zo, maar de smaak is echt heerlijk. Hier moet ik wat mee doen. Omdat er ook nog diverse restjes meel op moeten besluit ik het in een broodje te gebruiken. Normaal gebruik ik geen zoetstof in mijn broden (behalve de rozijnen- en vruchtenbroden). Toch maakt de honing het brood niet echt zoet maar geeft het een zachtere textuur en geeft de gist in het deeg extra voeding wat weer helpt bij het rijzen. Misschien was het in dit geval iets teveel want dit broodje heeft een beetje last van overrijs. Toch ben ik over de textuur en smaak erg tevreden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten