Kerstreces

De laatste spullen zijn bijna ingepakt. Dan kunnen we een paar uur slapen om vervolgens 2 weken op vakantie te gaan. Reisdoel: Het Zwarte woud. Even helemaal ertussen uit. Geen telefoon, geen verplichtingen, rust ruimte en natuur.
Om er in het nieuwe jaar weer helemaal voor te gaan! Wij wensen iedereen fijne feestdagen toe en hopen dat we allemaal doen wat in ons vermogen ligt om deze werled te maken tot een plek waar het fijn vertoeven is.

Hectiek

Het lichtblauwe vest

Het hoort bij de moderne tijd. Stress. Drukte. We willen veel, denken ook veel aan te kunnen maar de meeste dingen kosten toch meer tijd dan je denkt. Er zit 24 uur in een dag, maar de minuten lopen als zand door je handen. Toch doe je allerlei toezeggingen, maak je afspraken en het zijn allemaal zaken die je leuk vind en graag doet, maar soms stijgt het naar de lippen.
Dit is zo'n periode. Een verslag wat je beloofd te schrijven. Een trui die je beloofd hebt voor je moeder te breien en wat je persé voor de Kerst klaar wilt hebben. Het brood dat je zelf wilt bakken en niet bij de bakker wilt halen. Het jasje wat je zelf gaat maken omdat het echt een heel simpel patroon is en de stof van materiaal dat je niet hoeft af te werken. De kerstkaarten die je zoals alle andere jaren zelf wilt maken en al roept Cor elk jaar, zullen we ze dit jaar maar niet kopen? Nee, geen haar op je hoofd die daar aan denkt. Al die lieve vrienden die al tijden niets meer van je hebt gehoord, de verjaardagen die je toch wilt bijhouden en voor je het weet nadert de vakantie met rasse schreden, waar je ook het nodige aan wilt doen. Het hardlopen wil je niet laten schieten, en het werk is met 36 uur ook niet altijd gedaan en je bent op een leeftijd dat je toch ook de nodige uren slaap moet hebben.
Gelukkig is het ons gelukt om sinds een aantal weken weer hulp voor de huishouding te hebben dus die zorg valt weg. Weinig in huis doen en toch in een schoon huis wonen. Wat een luxe. Tot nu toe zijn de deadlines die ik voor mezelf gesteld heb allemaal gehaald en kan ik rustig op een doordeweekse avond een beetje gaan bloggen. Stress? Mwahh, heb ik eigenlijk geen last van. Het is wel druk, maar ik heb alles goed onder controle. Het verslag is gepubliceerd. Het vest is af. De kaarten liggen bij mijnheert TPG post, de verjaardagen waren super gezellig en het jasje neem ik toch niet mee met de vakantie dat komt in januari wel..... Stof voor het jasje

Koopje

Soms loop je er tegen aan. Dat was nu ook het geval. We waren op de zaterdagmarkt in Leiden en ineens zag ik hem hangen. Hij sprong er tussen alle anderen uit. In het rood. Hij voelde heerlijk zacht aan, paste precies en het was een koopje. Gemaakt in china en voor 70% wol. Lekker warm dus. Niet dat ik echt een trui nodig had, maar hij zou wel leuk staan op mijn zwarte rokje. Ik hoefde er niet lang over na te denken en toen was ik een kledingstuk rijker. Hij staat leuk, zit lekker en is inderdaad lekker zacht en warm maar..... Hij is voortdurend in de rui!! Over vind ik kleine rode draadjes. Ik wordt er gek van! Ze blijven aan de stoelen plakken, aan mijn jas, aan alles maar ook zo vind ik op de grond draadjes, allemaal rode draadjes. Ik weet niet of ik hem veel zal dragen. Misschien alleen als ik bij anderen op bezoek ga? Denken ze nog aan me als ik allang weg ben....

Sinterklaas

Zie de maan schijnt door de bomen
Het heerlijk avondje is gekomen
Maar Sint heeft tot mijn grote spijt
Het veel te druk, beslist geen tijd

Geen pepernoten of banket, helaas
Ongevuld, geen speculaas
Geen surprises met fraaie gedichten
Geen lachende verraste gezichten

Zo kan de dag toch niet vergaan
Dus in Cor z'n schoen een pakje gedaan
nu maar wachtend op het moment
Maar helaas Cor is een vent

Loopt vele keren richting schoen
Zonder de ontdekking te doen
Achteloos gaat hij heen en weer
Het pakje voorbij, keer op keer

Sinterklaas is allang geweest
Cor maakt zich op voor het volgende feest
Om dan ineens, bij het aantrekken van de schoen
Een verrassende ontdekking te doen.