Kerstreces

De laatste spullen zijn bijna ingepakt. Dan kunnen we een paar uur slapen om vervolgens 2 weken op vakantie te gaan. Reisdoel: Het Zwarte woud. Even helemaal ertussen uit. Geen telefoon, geen verplichtingen, rust ruimte en natuur.
Om er in het nieuwe jaar weer helemaal voor te gaan! Wij wensen iedereen fijne feestdagen toe en hopen dat we allemaal doen wat in ons vermogen ligt om deze werled te maken tot een plek waar het fijn vertoeven is.

Hectiek

Het lichtblauwe vest

Het hoort bij de moderne tijd. Stress. Drukte. We willen veel, denken ook veel aan te kunnen maar de meeste dingen kosten toch meer tijd dan je denkt. Er zit 24 uur in een dag, maar de minuten lopen als zand door je handen. Toch doe je allerlei toezeggingen, maak je afspraken en het zijn allemaal zaken die je leuk vind en graag doet, maar soms stijgt het naar de lippen.
Dit is zo'n periode. Een verslag wat je beloofd te schrijven. Een trui die je beloofd hebt voor je moeder te breien en wat je persé voor de Kerst klaar wilt hebben. Het brood dat je zelf wilt bakken en niet bij de bakker wilt halen. Het jasje wat je zelf gaat maken omdat het echt een heel simpel patroon is en de stof van materiaal dat je niet hoeft af te werken. De kerstkaarten die je zoals alle andere jaren zelf wilt maken en al roept Cor elk jaar, zullen we ze dit jaar maar niet kopen? Nee, geen haar op je hoofd die daar aan denkt. Al die lieve vrienden die al tijden niets meer van je hebt gehoord, de verjaardagen die je toch wilt bijhouden en voor je het weet nadert de vakantie met rasse schreden, waar je ook het nodige aan wilt doen. Het hardlopen wil je niet laten schieten, en het werk is met 36 uur ook niet altijd gedaan en je bent op een leeftijd dat je toch ook de nodige uren slaap moet hebben.
Gelukkig is het ons gelukt om sinds een aantal weken weer hulp voor de huishouding te hebben dus die zorg valt weg. Weinig in huis doen en toch in een schoon huis wonen. Wat een luxe. Tot nu toe zijn de deadlines die ik voor mezelf gesteld heb allemaal gehaald en kan ik rustig op een doordeweekse avond een beetje gaan bloggen. Stress? Mwahh, heb ik eigenlijk geen last van. Het is wel druk, maar ik heb alles goed onder controle. Het verslag is gepubliceerd. Het vest is af. De kaarten liggen bij mijnheert TPG post, de verjaardagen waren super gezellig en het jasje neem ik toch niet mee met de vakantie dat komt in januari wel..... Stof voor het jasje

Koopje

Soms loop je er tegen aan. Dat was nu ook het geval. We waren op de zaterdagmarkt in Leiden en ineens zag ik hem hangen. Hij sprong er tussen alle anderen uit. In het rood. Hij voelde heerlijk zacht aan, paste precies en het was een koopje. Gemaakt in china en voor 70% wol. Lekker warm dus. Niet dat ik echt een trui nodig had, maar hij zou wel leuk staan op mijn zwarte rokje. Ik hoefde er niet lang over na te denken en toen was ik een kledingstuk rijker. Hij staat leuk, zit lekker en is inderdaad lekker zacht en warm maar..... Hij is voortdurend in de rui!! Over vind ik kleine rode draadjes. Ik wordt er gek van! Ze blijven aan de stoelen plakken, aan mijn jas, aan alles maar ook zo vind ik op de grond draadjes, allemaal rode draadjes. Ik weet niet of ik hem veel zal dragen. Misschien alleen als ik bij anderen op bezoek ga? Denken ze nog aan me als ik allang weg ben....

Sinterklaas

Zie de maan schijnt door de bomen
Het heerlijk avondje is gekomen
Maar Sint heeft tot mijn grote spijt
Het veel te druk, beslist geen tijd

Geen pepernoten of banket, helaas
Ongevuld, geen speculaas
Geen surprises met fraaie gedichten
Geen lachende verraste gezichten

Zo kan de dag toch niet vergaan
Dus in Cor z'n schoen een pakje gedaan
nu maar wachtend op het moment
Maar helaas Cor is een vent

Loopt vele keren richting schoen
Zonder de ontdekking te doen
Achteloos gaat hij heen en weer
Het pakje voorbij, keer op keer

Sinterklaas is allang geweest
Cor maakt zich op voor het volgende feest
Om dan ineens, bij het aantrekken van de schoen
Een verrassende ontdekking te doen.

Vilten

In mei van dit jaar hebben m'n zussen en ik een workshop vilten gevolgd. Voor mij een onbekende techniek waarbij je van zachte merinowol, ijzersterke stof maakt waar je diverse zaken van kan maken. Dit was het resultaat van een dagje vilten.

Het vervolg had Els al aangekondigd. Ze wilde slofjes van vilt met ons maken. Mij leek het wel wat dus vandaag weer naar Hilversum. Ik was de techniek inmiddels al een beetje kwijt maar dat mag de pret niet drukken. Het was weer een gezellig groepje. 6 dames die elkaar niet kennen, alleen gemeen hebben dat ze vilten leuk vinden en nog in dezelfde leeftijdsklaase zitten, droeg bij aan het succes van deze dag.

Hard werken, zeker als je slof nog maat 43 lijkt en je dat terug moet vilten tot 39.
Even dacht ik, het komt niet goed, maar dan ineens past de slof alsof-ie alleen voor jouw voet gemaakt is, en dat klopt natuurlijk ook. Nieuwsgierig wacht ik op het volgende project: hoedjes maken van vilt! Of ik dat aandurf?

Sauna

Wat kan je het beste doen na een druk weekend en je moet daar nog van bijkomen?
Wat kan je het beste doen als je spieren de lichamelijke inspanning nog in zich hebben?
Wat kan je het beste doen als het buiten koud nat en triest is?
Inderdaad, een dagje sauna.
Dat gaan we ook lekker doen voordat de reis richting huis gaat. We hebben vorig jaar al kennis gemaakt met de Sauna Oase in Nederasselt.
Heerlijk. Het is heel ontspannend en ook heel gezellig zo met z'n vieren.
We kunnen er weer helemaal tegen als we om vier uur (om net de spits voor te blijven)naar huis gaan.

Rowald Hoeve 3

De Runners maken zich meteen na het ontbijt op voor de zevenheuvelenloop. Wat trek ik aan hou ze het meest bezig en gezien het weer niet zo eenvoudig te beantwoorden. De temperatuur is voor de tijd van het jaar hoog, maar omdat we zo verwend zijn deze herfst, weer laag. Het is nat buiten. De Nordic walkers zullen het ook nat krijgen maar gaan in de buurt van Schaik wandelen. Er wordt driftig over de route overlegd.
Zij gaan als eerste de nattigheid in.

Wij volgen later. Het verslag van de loop staat hier: de zevenheuvelenloop.
De Nordic Walkers zullen meer last van de regen hebben dan wij, die nog een paar uur binnen kunnen blijven. De paddestoelen maken dankbaar gebruik van de nattigheid en schieten uit de grond.
Gelukkig wordt het later in de middag helemaal droog. Onze beloning komt 's avonds in Herpen waar we ter afsluiting van het leuke sportieve weekend gaan wokken. Martin en Gerda blijven net als wij nog een nachtje op de boerderij, de rest wordt hartelijk uitgezwaaid.

Rowald Hoeve 2

Om half negen worden we aan het ontbijt verwacht. Vele handen maken licht werk want in no time staat er een gezellig gedekte tafel klaar en borrelen de eitjes in de pan. We hoeven geen lunchpakketje te maken want het ochtend programma zal zich in en om de hoeve afspelen. Eindelijk worden we niet langer in spanning gehouden en krijgen we om 10 uur van Niels uitleg. Ada heeft een briljante manier om ons in groepjes van vier te verdelen en verder zoeken we het zelf maar uit. Wat gaan we doen? Binnen wordt er gesjoeld en ge-mens-erger-je-niet. Buiten kan je jeu de boules spelen en tafeltennissen en in de sporthal wordt onze behendigheid met basketbal en badmintonshuttle op de proef gesteld.
Per persoon speel je ongeveer 4 minuten en per spel ben je dus per groep circa 16 minuten bezig.
Er is al snel verschil te zien. De een moet het hebben van zijn sportiviteit,


de ander van zijn elegantie

de derde van zijn concentratie en anderen rest niet meer dan de puntentelling naar eigen inzicht te interpreteren. Je zou niet zeggen dat “het maar een spelletje is”
’s middags mogen we het bos is. Wij willen wel. Het is prachtig weer. Een herfstzonnetje schijnt en de het bos heeft nog steeds zijn herfstjas aan.
Vanmiddag hoeven we niet sportief en behendig te zijn maar komt het aan op ons spoorzoeken, kennis en bovenal, leesvaardigheid. De onderwerpen zijn heel divers. Verschillende meet en rekenkundige vraagstukken, sportkennis en wat weten wij van de natuur komt allemaal aan de orde. Om de 500 meter vinden wij wel een hersenoefening.
Tussen de vragen door kunnen we genieten van dit mooie bos met zijn zandverstuivingen. Het gebied is totaal 400 hectare (helaas geen vraag van de puzzelmakers) en hoort bij de gemeente Oss. Het wordt door zijn heuvels en zandverstuivingen in de volksmond ook wel Herperduin genoemd. We wandelen afwisselend langs naald- en loofbomen waar tussen diverse vennen liggen. Deze vennen zijn na de tweede wereldoorlog ontstaan toen men hier overgebleven munitie tot ontploffing bracht.
We komen geen dieren tegen (helaas wel een vraag van de puzzelmakers) maar er zijn duidelijk sporen van Schotse Hooglanders op ons pad.

We raken in verwarring als we vraag 15 niet vinden, en het is jammer dat wij dus geen belanghebbende in de discussie zijn die gaat om: wat is nu een stap of stapje. Misschien interessant om deze vraag aan de achtergebleven onafhankelijke Kennemer Runners te stellen. Zo weet bijna elke vraag wel een discussie op te roepen. Het blijkt dat sommige mensen niet weten wie er met hun partner wordt bedoeld, wat een zeer vertekenend plaatje geeft. Wat wordt bedoeld met beginletters? De een denkt dit de ander dat. Alles is mogelijk bij de Kennemer Runners. Een eigenwijs volkje blijkt. Het organisatieteam gaat moedig de discussie aan maar verschil van inzicht blijft. Wat wil je ook, de eer van de individuele runner staat op het spel. Winnen willen we! Linksom of rechtsom, desnoods er dwars doorheen.

We zijn net voor het donker allemaal het bos uit en al zijn er twee vragen zoek, de jury heeft een helse taak om alles na te kijken.
Vandaag is het Gerda’s dag dus die duikt de keuken in terwijl het jurylid Niels geassisteerd door Nadin de helse taak op zich neemt een winnaar voor deze dag te vinden.

Dat zal niet makkelijk zijn. Zo weet bijna elke vraag wel een discussie op te roepen. Het blijkt dat sommige mensen niet weten wie er met hun partner wordt bedoeld, wat een zeer vertekenend plaatje geeft. Wat wordt bedoeld met beginletters? De een denkt dit de ander dat. Alles is mogelijk bij de Kennemer Runners. Een eigenwijs volkje blijkt. Het organisatieteam gaat moedig de discussie aan maar verschil van inzicht blijft. Wat wil je ook, de eer van de individuele runner staat op het spel. Winnen willen we! Linksom of rechtsom, desnoods er dwars doorheen.
Uiteindelijk blijkt William de gelukkige winnaar met belangrijkste prijs: de eer!
Toch is iedereen tevreden, zeker na die heerlijke gerechten die Gerda op tafel weet te zetten. Daar zullen de runners morgen goed op kunnen lopen tijdens de 23ste 7heuvelenloop!

Rowald Hoeve

Eindelijk weer eens een sportief weekend met de Kennemer Runners. Het laatste dateert van 2001. Zou het fenomeen sportief weekend weer nieuw leven ingeblazen kunnen worden? Wij zijn er in ieder geval klaar voor. Cor en ik hebben zoveel goede herinneringen aan die slopende uitjes dat wij ons van harte hebben aangemeld.

De Rowaldhoeve in Herpen zal onze onderkomen gedurende dit weekend zijn. Het is een ruime boerderij met totaal 50 slaapplaatsen, een gescheiden douche en toiletruimte voor mannen en vrouwen, een ruime zit- en eetruimte en een keuken waar professioneel gekookt kan worden. Vanuit de hal kunnen we direct de sporthal in en ook buiten is er genoeg ruimte voor sport en spel.

Wij hebben vrijdag al vrij en kunnen op ons gemak naar het zuiden afreizen. Omdat wij Niels en Christa van de trein in Oss zullen halen is dat onze eerste bestemming. We zijn er ruim op tijd dus kunnen we het stadje door wandelen. Je zou nooit op de gedachte komen om zomaar Oss te gaan bezoeken. Ik ken Oss alleen van de thuisbasis van de medicijnen fabrikant Organon.Het is lekker weer en net iets te fris om op een terras te gaan zitten maar prima winkelweer.

Als we bij de kassa van V&D staan belt Niels. Mooi op tijd. We halen hem op en rijden naar de boerderij waar we als eerste gasten aankomen want Martin en Gerda blijken (met al het eten voor dit weekend!) in de file te staan.
Dan belt Christa en gaan Cor en ik weer naar het station. Inmiddels moeten Marten en Nico zich helaas op het laatste moment afmelden

Martin en Gerda komen gelukkig nog op tijd om Niels de keuken in te kunnen sturen.

Het is zal vandaag immers “zijn” dag zijn. De anderen arriveren met behoorlijke vertragingen vanwege het verkeer, alleen de NS weet Edith, Simon en Nadine in anderhalf uur van Haarlem naar Oss te brengen.
Het nadeel van zoveel slaapplaatsen is het verdelen van de bedden. Maar uiteindelijk zijn er voor de kleine slaapkamers de juiste combinaties gevonden en heeft iedereen in de grote slaapruimte een heel stapelbed voor zich alleen.
Deze avond wordt een gezellige avond waar de hardlopers en Nordic Walkers en oud-lid en erelid elkaar beter kunnen leren kennen. Er wordt heel lang nagetafeld en het is zelfs zo gezellig dat de wijnvoorraad bestemd voor het hele weekend er doorgaat. Als we uiteindelijk van tafel gaan, zijn de zes wijnflessen leeg. De flessen dubbel fris staan echter nog ongeopend in de koelkast. Hans heeft duidelijk de deelnemende Kennemer Runners verkeerd in geschat.
Laat op de avond loopt de zitkamer langzaam leeg en uiteindelijk gaan ook de grootste plakkers naar bed.

Bread for dummies?

Het begon allemaal met een artikel over broodbakken in de New York Times. Vervolgens maakten broodbakkers via het internet elkaar helemaal enthousiast en ook de bakkers van Bakkerswereld doen dapper mee. Baking Soda kwam toen met dit leuke verhaal Bread for dummies? Baking around the world
Hoewel ik natuurlijk helemaal geen tijd heb voor dit soort leuke dingen werd ik wilde ik persé meedoen. Want: met eenvoudige middelen, zonder veel werk een overheerlijk broodbakken? Lijkt me wel wat.Zelfs het weinige werk moest nog overal tussendoor geperst worden. Snel dit, gauw dat en dat is toch niet helemaal goed uitgepakt. Het begon goed,zie de gemengde ingredienten in de schaal op de foto. Resultaat na 13 uur rijzen, een prachtig deeg. Helaas geen foto (grrr). Toen een brood gevormd en weer laten rijzen. Ook dat lukte nog. Maar toen ik na 9 uur het brood in mijn hete pyrex schaal wilde overdoen, ging dat niet helemaal goed. Daar moet je echt geen dummie voor zijn. De schaal was ook een beetje te groot voor de hoeveelheid deeg. Ook een aandachtspuntje voor de volgende keer. Het brood toch gebakken Ondanks dat het brood niet helemaal geworden is wat het moest zijn, was de smaak heel erg lekker! Ik heb nog geprobeerd foto's te maken maar het was te donker. Wel nog geprobeerd om de structuur van de kruim te laten zien.Ik voel me inderdaad een grote dummie!!! Maar ik geef niet op. Helaas moet een tweede poging wachten tot volgende week want eerst wacht ons een lang weekend Nijmegen. Maar dit broodverhaal wordt zeker vervolgd met mooie foto's. Promis.

Exloo

Het weekend zit er bijna op. Spullen gepakt, huisje leeggeruimd. Maar het bos nodigt ons uit. Dus voor dat we echt op weg gaan gaan nog een wandeling maken. Het is er heerlijk rustig. We ontdekken mossen en paddestoelen die we nog niet eerder gezien hebben. Beklimmen de uitzichttoren in Exloo en kijken over de gekleurde boomtoppen naar plaatsen die nog in nevel gehuld zijn. Drinken nog gezamelijk een kop koffie en dan moeten we echt afscheid nemen. Maar hebben een goed gevoel over dit gezellige weekend met elkaar.

Dierenpark Emmen

Dierenpark Emmen staat bekend om zijn vlindertuin. Nu we zo dicht in de buurt zijn willen we dat graag van dichtbij bekijken. Het wordt dus een dagje dierentuin.
Na de ingang leidt de route ons al snel naar de olifanten. Hier zijn we wel een tijdje zoet. Er zijn veel olifanten en ook een aantal kleintjes. De jongste is in mei geboren en heel vertederend. Ook de gibbons boeien ons. Slingerend van tak naar tak. Laten zich vallen en op het moment dat je denkt gaat dit mis? dan toch weer een tak grijpen, en snel weer slingeren van boom tot boom. Er is ook een kleine giraf die al behoorlijk hoog op de poten staat. Vervolgens de vlindertuin waar de beslagen brillenglazen tot veel hilariteit leiden. De vissen (met name de haaien) willen we ook nog wel zien, maar daarna is het een beetje op. De rest bewaren we wel voor een andere keer.

Hunebedden

Vanuit het park loop je zo de boswachterij Exloo-Odoorn in. Nu de herfst op z'n mooist lijkt mogen we dat niet missen en wandelen na het ontbijt door het bladerentapijt. De temperatuur is nog steeds hoog voor de tijd van het jaar en er staat nauwelijks wind. 's middags pakken we de fiets en rijden de "Flintse route". We moeten wel 14 hunebedden tegenkomen. We zien er een paar en of deze authentiek zijn? Ik heb mijn twijfels. Maar leuk is het wel.

Het Land van Bartje

Mamma heeft een huisje gehuurd in Het Land van Bartje te Drenthe en wil graag met kinderen en aanhang daar een lang weekend verblijven. Natuurlijk vinden wij het ook heel gezellig en gaan graag mee. Omdat Joke en Cor de vrijdag niet vrij kunnen krijgen besluiten we voor deze dag een partnerruil te doen en ga ik met Niels aan het eind van de ochtend richting Drenthe. Ik heb mij al ingesteld op een rustig ritje naast de bestuurder want de moderne navigatie apparatuur maakt mijn route wegwijskennis overbodig. Oei, dat pakt anders uit. Niels zijn "Tom tom"is buiten werking en we moeten zelf de weg kunnen vinden. Gelukkig heeft hij van het internet een route geplukt. Rond het middaguur komt hij me halen. Het is wel druk op de weg maar files zijn er nog niet. Het gaat goed tot in Drenthe. Dan geeft de routebeschrijving aan dat we richting Klazienaveen moeten, de N34. Helaas gaat op de bewuste splitsing de ene kant naar Klazienaveen en de ander naar de N34. Wat nu! Je overdenkt en bespreekt dat bij 100 km per uur, dus de afslag is al voorbij voor je het weet. OK. Klazienaveen dan. Tussentijds is er geen afslag. Maar de onrust groeit. Door Tomtom is de ouderwetse wegenkaart niet meer in de auto te vinden. Zeer ongelukkig. We besluiten bij de eerste de beste benzinepomp een kaart te kopen. Helaas dat is pas in Klazienaveen. De pompbediende vraagt op het verzoek of hij een kaart heeft:"Waar moet u naar toe? Ees? Dat kan ik je zo wel vertellen. Routeplanner van de ANWB zeker? Ja, daar zit een foutje in. Die mensen komen allemaal hier. Rij terug naar knooppunt Hoogeveen en dan de afslag N34 richting Groningen." De man is meer mens dan verkoper. Wij geen wegenkaart rijker maar wel weer op weg. Mamma is met Lia en Rypke al geinstalleerd en hebben voor ons verse koffie als we aan het eind van de middag in het park arriveren.

Storm

Bladeren hollen voor mij uit. Boven mij hebben de donker grijze wolken haast. Naast mij schud de wind met veel geraas de takken van de bomen. De temperatuur is vandaag voor het eerst aardig gezakt. Het is ongeveer 11 graden. Het is nog maar net half acht en ik fiets naar mijn werk. Ik heb wind mee dus ik kan heel ontspannen van dit natuurgeweld genieten. Een stormachtig begin van een heel gewone werkdag.

10 gulden

Sinds eind januari 2002 kunnen we niet meer met onze oude vertrouwde gulden betalen. Wat hebben we aan die euro moeten wennen. 1 euro was toen 2,25 gulden. Er was voorspeld dat we zeker een half jaar nodig hadden om te wennen, maar het heeft veel langer geduurd. Ook was je geneigd artikelen sneller aan te schaffen want 10 euro lijkt niet duur, maar was toch 22,50 als je het omrekende, waarvoor je in de gulden tijd misschien niet eens je protemonnee te voorschijn gehaald had. In de loop der jaren is dat gulden gevoel toch verdwenen. Verleden tijd. Tot ik bij het zoeken naar wat oude foto's een envelop tegen kwam waarin nog een 10 gulden biljet zat. Nooit geweten dat we nog guldens in huis hadden. Het briefje is bij de Nederlandse Bank nog tot 2032 in te wisselen. Maar of dat zin heeft...

Je krijgt 45 eurocent per gulden. Voor dit briefje ontvang ik dus € 4,50! De Nederlandsche bank is gevestigd in Amsterdam en Apeldoorn en er is een kantoortje in Wassenaar. Ik denk niet dat ik voor € 4,50 heen en terug kan naar Wassenaar. Nee, ik bewaar dit briefje wel. 10 gulden klinkt zoveel waardevoller als 4,50. Is niet eens in een biljet uit te betalen.

POES? deel 2

Trouwe lezers herinneren zich dit verhaal: Poes?
Je kon merken dat dit avontuur wel indruk gemaakt heeft want ze ging niet meer spontaan mee de schuur in. En als ze dat in haar enthousiasme wel deed, bedacht ze zich al heel snel, draaide zich om en rende naar buiten.
Voor ons een hele gerustelling. Tosca heeft haar lesje geleerd.
Vanochtend stond ze weer zoals als elke ochtend te trappelen (= miauwen) om naar buiten te gaan. Mooi weer, dus ga maar poesje. Wij gaan hardlopen dus tot straks. Toen we een paar uur later terugkwamen, geen poes. Ja, die weet zich wel te vermaken in de tuin. Meestal als je niets vermoedend over het tuinpad loopt, wordt je vanuit de struiken besprongen door een zwart, harig monster! Maar vandaag blijft het stil. Geen gemiauw en geen gespring. Toch niet.. Nee, dat kan niet we zijn niet in de schuur geweest. Maar ze gaat toch nooit ver weg. Tenminste.. niet tot nu toe. De ongerustheid slaat weer toe. Ze lijkt ons toch in staat om met iedereen die haar leuk vind, mee te gaan.Na het badderen en een broodje gaan we toch op onderzoek uit. Lopend om het huis horen we toch weer gemiauw. Waar komt dat dan vandaan???? Uit de schuur bij de buren! Hetzelfde verhaal, waarschijnlijk meegeglipt en opgesloten. Misschien wel urenlang. Heel beduusd komt ze naar buiten als ze bevrijd wordt. Duidelijk van slag. Maar al gauw vind ze haar plekje weer terug.

Pompoen soep

In het boek Beautiful Breads staan heel veel recepten waarbij je steeds weer denkt: "dat ga ik ook nog eens maken". Nooit geen tijd natuurlijk, maar vanavond krijgen we gasten aan tafel. Vanmiddag de kans om op de markt in Leiden groente in te slaan. Heb natuurlijk niet het meest bewerkeljke recept gekozen.
Pag 194 Pumpkin Soup Een beetje van mij en een beetje van Margaux.
1000 gram pompoen in blokjes, heb ik eerst in water gekookt, gezeefd en met de keukenmachine gepureerd.
Hier aan toe gevoegd:
- melk
- maple syrup (in het recept 4 tot 5 cups vond ik wel erg veel) ca. 150 ml
- 2 tl kaneel
- 11/2 tl zout
- 1 tl gemalen kruidnagel
- 1 tl nootmuskaat

Dit 15 minuten op laag vuur
Geserveerd met een dot vanille yoghurt en kaneel

Het was een heerlijke soep, maar ik zal er volgende keer nog minder syrup aan toevoegen.
Ik denk ongeveer de helft (75 ml)

BEAUTIFUL BREADS

Dit boek heb ik op mijn business trip naar Boston mezelf kado gedaan. Ik was daar in een grote boekwinkel waar er kasten vol kook-en bak boeken te vinden waren. Ze hadden er ook heel klantvriendelijk tafeltjes met stoelen neergezet waar je op je gemak de boeken kunt inkijken en lezen voor je ze koopt.
De recepten in dit boek zijn wel bewerkelijk want de ingredienten zijn vers en van alle dressings en sauzen staan de recepten vermeld. Het was er tot nu toe niet van gekomen om er iets uit te maken, maar na het mislukte broodje van gisteren heb ik dit boek toch uit de kast gehaald.
Toen kwam ik op het idee om van het mislukte (meergranen)broodje croutons te maken:
- sneetjes in blokjes snijden
- 2 dl olijfolie
- vers gemalen peper
- zout
- aantal tenen knoflook uitgeperst

Mijn hete lucht oven op 180 graden voorverwarmd
Alles in een schaal goed gemengd zodat het brood goed bedekt is met olie
De blokjes brood uitspreiden op de bakplaat
10 minuten gebakken
Op rooster af laten koelen

Foutje

Dit kan er gebeuren als mannen zich met het huis-houden gaan bemoeien. Ja, ik weet het. Ik ben een geemancipeerde vrouw die vind dat allebei een baan, dan ook allebei huishoudelijke taken. Maar er zijn toch een paar dingen die je liever zelf in de hand houd. Zo had ik vanmorgen de broodbakmachine met meergranenmeel gevuld om vanavond wat verse boterhammetjes mee naar de training te kunnen nemen. Het zou namelijk wel eens laat kunnen worden omdat er ook nog een trainersoverleg zou zijn, waar wij als assistenttrainers ook bij zijn.

Manlief heeft thuisgekomen de nog werkende machine uitgezet. Zou het komen doordat hij net op de fiets naar huis door een hommel in zijn lip gestoken is? Door het gif dat zich direct verspreid heeft? Want het lampje knipperde nog niet. Teken dat de machine nog bezig is. Hij heeft mij nog gebeld voor een reddingsoperatie maar ik zat met mijn hoofd nog bij een ander probleem, dus kwam niet verder dan: "Jammer, mislukt". Thuisgekomen zag ik dat het deeg wel gekneed en gerezen was, dus heb de machine toch maar op bakken gezet. Maar hij wel heel erg gerezen. T? dus. Typisch een gevalletje van overrijs. De schuldige had inmiddels broodjes bij de bakker gehaald en ook nog dit: